Een maand en 3 operaties verder...

3 april was het dan zover. De opname in Maastricht. 4 april zou ik geopereerd worden en 3 april heb ik eerst de onderzoeken gehad waar ik me vrijwillig voor aangemeld had.
4 april werd ik s'morgens vroeg, ik geloof al om 8 uur, opgehaald voor de operatie en het heeft ook de hele dag geduurd voordat ik weer terug was op de kamer. Ik geloof dat het 17.30 uur was dat ik weer op de afdeling was. Lange operatie dus ook.
Er zijn twee stents geplaatst van 10 cm. en het traject is schoongemaakt. Av-fistel is geplaatst op de slagader om ervoor te zorgen dat het bloed goed door de stents stroomt. Operatie geslaagd. Helaas voelde ik me na een paar dagen nog niet beter, had veel pijn en mijn hb bleef maar dalen. Ik heb 5 zakken bloed gehad. Toen ik de echo kreeg was te zien dat er een groot hematoom de stents lag dicht te drukken. Ik moest dus opnieuw geopereerd worden :-(. Dit is gebeurd op woensdag 9 april. De wond is uitgeruimd (hematoom) en blijkbaar zat er toch een kleine lekkage bij de AV-fistel dus hier is een hechting op geplaatst. Verklaarde ook het steeds maar dalen van mijn HB, welke uiteindelijk nog maar 4,2 was.
Na de operatie kon ik qua pijn gelukkig al direct verlichting voelen aangezien er geen groot hematoom meer zat te drukken. Langzaam aan zou mijn HB moeten herstellen.
Na bijna 2 weken in het ziekenhuis te hebben gelegen mocht ik in huis verder herstellen.
Er was wondzorg geregeld 1 keer per dag. Dit ging ongeveer een week goed totdat de wond ineens flink begon te lekken. Wondzorg was toen 4 keer per dag nodig en zelfs nu lekte de wond soms door het verband heen. Uiteindelijk zeiden ze dat de wond er niet mooi uitzag en dat de wond verder begon te wijken. Huisarts is thuis geweest en heeft antibiotica voorgeschreven.
29 april moest ik weer voor controle naar Maastricht. Wat een tripjes zijn dat zeg als je niet goed in je vel zit en met zo'n grote wond zit. Ik begreep dat mijn wond zo'n 15 cm groot is en inmiddels was hij al flink aan het ontsteken.
In het ziekenhuis zijn de hechtingen verwijderd, maar inderdaad...de wond was flink gaan infecteren. Ik moest opnieuw opgenomen worden en er was misschien een derde operatie nodig. Dit was inderdaad het geval en op 1 mei is de wond schoongemaakt en is er een VAC pomp op de wond geplaatst. Deze pomp zorgt voor afvoer van al het wondvocht (hij lekte nog steeds zo erg) maar zorgt er ook voor dat de wond naar elkaar toe word gezogen om het zo maar te zeggen. Er zitten op twee plekken sponzen in de wond, deze absorberen het wondvocht en voeren het via een slang af naar een bak waar het opgevangen wordt en tevens wordt dus de wond naar elkaar toe gezogen. Ook heb ik nog een kuur antibiotica.
Na weer een week in het ziekenhuis was het gisteren dan zover en mocht ik weer naar huis. Wel met de pomp nog op de wond, want de verwachting is dat deze zo'n 3 weken moet blijven zitten en dat dan (hopelijk) de wond dicht zit. Over ongeveer 3 weken moet ik dan ook weer voor controle naar Maastricht, omdat ze ook geen echo hebben kunnen maken van de stents vanwege de wond. Dus op dit moment weet ik niet hoe het met de stents gaat. Wel spannend...hopelijk is alles niet voor niets geweest en doen de stents wel goed hun werk.

Al met heeft mijn verhaal toch even een ietwat andere wending gekregen dan ik had gedacht. Ik dacht na 1 operatie te kunnen herstellen, maar ben inmiddels dus al 3 operaties verder. Ik kan nu pas zeggen dat ik me iets beter voel en dat het weer de goede kant op gaat. Heb al wel het idee dat de stents wat doen, want ik ervaar eigenlijk geen pijn meer met zitten. Alhoewel ik nog niet echt lang kan zitten. De tijd zal het leren of het echt verschil geeft.
Ook is nog niet zeker of het probleem met deze stents nu opgelost is...of het voldoende is. Er was nog 1 vat te zien wat het nog moeilijk had en nog vernauwd was, dus het kan zijn dat ik nog stents bijgeplaatst moet krijgen. Daarnaast zal de AV-fistel nog dicht gemaakt moeten worden.

Ik heb dus nog wel even een weg te gaan en vind het allemaal nog wel erg spannend. Hoop dat ik over enige tijd kan zeggen dat het echt allemaal de moeite waard is geweest. Dat zal vast wel, maar voor nu ben ik nog teveel bezig met mijn herstel en heb ik in een korte tijd behoorlijk wat meegemaakt. Het moet even een plekje krijgen ;-)